Таным

1993 жылдан 1997 жылдың мамыр айына дейін Халықаралық «Қазақ тілі» қоғамының сол кездегі Жезқазған облыстық ұйымында қызмет еткен болатынмын. Сол бір тұс қазақ тіліне қатысты мәселелердің төңірегінде құдды арыстан баққан ауылдай алыс-жұлысы, айтыс-тартысы, арбасуы мен айқасуы жетіп артылатын шақ еді. Қазақ тілінің мемлекеттік тіл мәртебесіне толық ие болуына, оның қолданыс аясының кеңеюіне не түрлі қарсылықтар білдіріліп, іштен шалып жататын жағдайлар аз еместін. Жиналыстардың қазақша басталып орысша жалғасуы, жергілікті жерге жоғары жақтан келетін құжаттардың тек орыс тілінде болуы, ресми атаулардың мемлекеттік тілде жазылмауы мәселені күрделендіре түссе, баспасөз беттерінде «Тіл үшін күрес», «Тіл майданында», «Алғы шепте», «Тілді қорғайық», «Қоғамның қажеті бар ма?» секілді мақалалардың легі толастамай жарық көріп, былайша айтқанда, нағыз халықтық майданға ұласып жатты.

Дана халқымызда «Ардақтыларын мезгілінде қадірлей білуде ұлылықтың белгісі» деген сыйлы сөз бар. Олай болса кезінде бірге, немесе қатар жұмыстас болған, бір-бірімізбен пікірлес болған замандастарымызды, үлкен ағаларымызды өкшелес інілерімізді кезінде мадақтап, олардың отанымызға, елімізге сіңірген еңбектерін, адамгершілік қасиеттерін, айтқан өнегелі аталық сөздерін еліміздің болашақ жастарына үлгі етіп айтып, не баспа беттеріне жазып отырсақ қандай ғанибет.

2017 жылы ҚР премьер-министрі Бақытжан

В газете «Sakhara» от 8 июля
2021г. была опубликована статья
«Проблемы воды создает Чело-
век, а не только природа», вы-
звала неоднозначный интерес
(поддержка, критика, рекомен-
дации и пофигизм) у читателей
и экспертов. В той публикации
повествуется многое из того, что
мы знаем о воде и о связанных
с нею современных проблемах
(подробности в статье), которые
прямо касаются всех людей на-
шей планеты.